Difference between revisions of "Oesterpark Van Graefschepe"
Line 11: | Line 11: | ||
− | + | Wanneer net een einde kwam aan de zaak van Alphonse Van Graefschepe is niet geheel duidelijk. De krant La Carillon berichtte reeds in 1914 dat een eigendom bestaande uit 3 huizen en één oesterput, gelegen aan de Cirkelstraat 27 en met een uitgang in de achterliggende Nieuwstraat, op 31 januari openbaar verkocht zou worden.<ref>[http://god.biboostende.be/ViewDocument.asp?FTCID=17192 Le Carillon, 17 januari 1914.]</ref> Op 22 mei 1922 werd echter opnieuw een openbare verkoop geadverteerd. Volgens De Zeewacht kon het 573 m² grote handelsbezit, bestaande uit “een woonhuis met inrijdende poort in de Cirkelstraat nr. 27, met achtergebouwen, oesterput en inrijdende poort uitkomende in de Nieuwstraat”, voor 61.200 frank op de kop getikt worden.<ref>[http://god.biboostende.be/ViewDocument.asp?FTCID=39861 De Zeewacht, 29 april 1922.]</ref> Vermoedelijk was de gehele eigendom voor deze laatste verkoop nog steeds in het bezit van Alphonse Van Graeschepe, aangezien de waterleiding tussen de oesterput en de Visserskaai ook nog op zijn naam stond. In 1923 diende de "Société Coopérative Pétrel", de nieuwe bewoners van de Cirkelstraat 27, een aanvraag in voor het behoud en de overname van deze leiding. Dit verzoek werd aanvankelijk goedgekeurd, maar werd uiteindelijk in 1928 herroepen. De waterleiding moest verdwijnen en de Visserskaai moest in zijn oorspronkele staat hersteld worden.<ref name="Archief"/> | |
− | |||
==Referenties== | ==Referenties== |
Revision as of 15:39, 24 May 2012
Oesterpark "A. Van Graefschepe" (ca. 1886-ca.1914/1922)
De oesterput van de firma “A. Van Graefschepe” was gelegen in de Cirkelstraat, aan de helling naar de dijk.[1] Wanneer de kwekerij exact gesticht werd is niet duidelijk. Het moet ergens voor of in 1886 geweest zijn, want vanaf 20 juni 1886 verschenen reclameboodschappen voor de “Parcs aux Huîtres et Homards A. Van Graefschepe” in de lokale Oostendse kranten.[2] De kwekerij zou er trouwens altijd één van minder groot belang zijn.[1]
Het oesterpark van Alphonse Van Graefschepe moet er in de loop van de tijd ook een restaurant bijgekregen hebben. Vanaf 1909 werd alleszins reclame gemaakt voor het eethuis bij de put, gelegen aan de Cirkelstraat 25, en ook op foto’s van het park is het bijhorende restaurant-terras goed te zien.[3][4] Of deze Alphonse Van Graefschepe trouwens dezelfde persoon was die in 1906 korte tijd de uitbating van het restaurant “La Marée” bij de “Grande Huîtrière du Kursaal" op zich nam[5], is niet met zekerheid te zeggen.
Het is belangrijk om deze oesterput niet te verwarren met de onderneming van Henri Van Graefschepe. Deze begon in dezelfde periode immers met zijn zaak “Aux Parcs aux Huîtres”.[6] Deze naam was echter misleidend, want eigenlijk betrof het een vishandel met restaurant, waar oesters “aan dezelfde prijzen als in de parken” konden aangekocht worden.[1] Voor de Eerste Wereldoorlog was deze firma gelegen in de Westlaan 30,[7] tijdens het interbellum hield de weduwe van Henri Van Graefschepe nog een eetgelegenheid open in de Adolf Buylstraat.[1]
Wanneer net een einde kwam aan de zaak van Alphonse Van Graefschepe is niet geheel duidelijk. De krant La Carillon berichtte reeds in 1914 dat een eigendom bestaande uit 3 huizen en één oesterput, gelegen aan de Cirkelstraat 27 en met een uitgang in de achterliggende Nieuwstraat, op 31 januari openbaar verkocht zou worden.[8] Op 22 mei 1922 werd echter opnieuw een openbare verkoop geadverteerd. Volgens De Zeewacht kon het 573 m² grote handelsbezit, bestaande uit “een woonhuis met inrijdende poort in de Cirkelstraat nr. 27, met achtergebouwen, oesterput en inrijdende poort uitkomende in de Nieuwstraat”, voor 61.200 frank op de kop getikt worden.[9] Vermoedelijk was de gehele eigendom voor deze laatste verkoop nog steeds in het bezit van Alphonse Van Graeschepe, aangezien de waterleiding tussen de oesterput en de Visserskaai ook nog op zijn naam stond. In 1923 diende de "Société Coopérative Pétrel", de nieuwe bewoners van de Cirkelstraat 27, een aanvraag in voor het behoud en de overname van deze leiding. Dit verzoek werd aanvankelijk goedgekeurd, maar werd uiteindelijk in 1928 herroepen. De waterleiding moest verdwijnen en de Visserskaai moest in zijn oorspronkele staat hersteld worden.[10]
Referenties
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Halewyck, R.; Hostyn, N. (1978). Oostends oesterboek: historiek van de Oostendse oesterteelt vanaf de 18e eeuw tot op heden. Oostendse Heem- en Geschiedkundige Kring "De Plate": Oostende. 68, 34 pl. pp.
- ↑ La Saison d'Ostende, 20 juni 1886.
- ↑ Zie bijvoorbeeld: Le Carillon, 30 juli 1909 of Le Carillon, 9 september 1911.
- ↑ Debaeke, S. (2005). Oostende graag gezien: de oudste prentkaarten. Graag gezien = D'antan, 17. De Klaproos: Brugge. ISBN 90-5508-080-2. 224 pp.
- ↑ Le Carillon, 6 juli 1906.
- ↑ Zie bijvoorbeeld: La Saison d’Ostende, 20 juni 1886.
- ↑ Zie bijvoorbeeld: La Saison d'Ostende, 5 september 1913.
- ↑ Le Carillon, 17 januari 1914.
- ↑ De Zeewacht, 29 april 1922.
- ↑ Cite error: Invalid
<ref>
tag; no text was provided for refs namedArchief
Meer weten
- Debaeke, S. (2005). Oostende graag gezien: de oudste prentkaarten. Graag gezien = D'antan, 17. De Klaproos: Brugge. ISBN 90-5508-080-2. 224 pp.
- Halewyck, R.; Hostyn, N. (1978). Oostends oesterboek: historiek van de Oostendse oesterteelt vanaf de 18e eeuw tot op heden. Oostendse Heem- en Geschiedkundige Kring "De Plate": Oostende. 68, 34 pl. pp.
- La Saison d’Ostende, 20 juni 1886.
- La Saison d’Ostende, 5 september 1913.
- Le Carillon, 6 juli 1906.
- Le Carillon, 30 juli 1909.
- Le Carillon, 9 september 1911.
- Le Carillon, 17 januari 1914.
- De Zeewacht, 29 april 1922.
- Stadsarchief Oostende, Briefwisseling en plannen concessie oesterputten Van Graefschepe (archiefbestanddeel van 1883 tot 1885).