Oesterpark Roger Lohr Cie
|
|
Oesterpark "Roger-Lohr & Cie" (1861-1880)
|
|
Hedendaagse kaart van Oostende, met de ligging van het voormalige oesterpark van “Roger-Lohr & Cie”
|
- Voorloper van oesterpark "Roger-Lohr"
Op 30 maart 1861 kregen Arsène Roger-Lohr en enkele investeerders toestemming van het Ministerie van Openbare Werken voor de aanleg van een oesterput in de toenmalige ‘Bassin de Chasse’ in Oostende.[1] Het park werd aangelegd in de onderste binnenhoek gevormd door de dijk van de Steenweg naar Brugge en de lunetten, onderdelen van de oude verdedigingsvestingen die verwerkt waren in de spuikom. In de bovenste binnenhoek kwam rond dezelfde periode trouwens ook de oesterkwekerij van “A. Termote & Cie” te liggen.[2] Deze lunetten verdwenen in 1884, maar de oesterparken bleven wel bestaan.[3] De grond van de kwekerij bleef steeds in het bezit van de overheid, maar Arsène Roger-Lohr werd aangesteld als erfpachter.[2] Het oesterpark ging uiteindelijk in 1863 in bedrijf onder de naam “Roger-Lohr & Cie”. Vanaf april 1872 zou Roger-Lohr trouwens nog een extra aanpalend terrein huren van de Staat. Op deze grond construeerde hij enkele bijgebouwen bij de oesterkwekerij.[1]
De oesters van “Roger-Lohr & Cie” werden hoofdzakelijk aangevoerd uit Whitstable en Burnham met de sloepen Three Brothers, Enigma, Sea Solter en Friendship. Er werden bovendien ook kreeften gekweekt in de putten. Deze schaaldieren werden gevist in Bretagne of in meer noordelijke plaatsen als Ny Hellesund en Farsund.[3]
In december 1880 werd de vennootschap “Roger-Lohr & Cie” opgeheven. Arsène Roger-Lohr had toen zelf alle aandelen in de onderneming verkregen en zette de uitbating van de oesterput nu voor eigen rekening verder onder de naam “Roger-Lohr”.[4]
Referenties
- ↑ 1.0 1.1 Stadsarchief Oostende, Briefwisseling en plan concessie oesterputten Roger - Lohr Arsène (archiefbestanddeel van 1871 tot 1903).
- ↑ 2.0 2.1 Kadastraal Archief Provincie West-Vlaanderen, oesterpark Roger-Lohr.
- ↑ 3.0 3.1 Halewyck, R.; Hostyn, N. (1978). Oostends oesterboek: historiek van de Oostendse oesterteelt vanaf de 18e eeuw tot op heden. Oostendse Heem- en Geschiedkundige Kring "De Plate": Oostende. 68, 34 pl. pp.
- ↑ L’Echo d’Ostende, 12 december 1880.
Meer weten
- Halewyck, R.; Hostyn, N. (1978). Oostends oesterboek: historiek van de Oostendse oesterteelt vanaf de 18e eeuw tot op heden. Oostendse Heem- en Geschiedkundige Kring "De Plate": Oostende. 68, 34 pl. pp.
- Logghe, F. (1999). Het Hazegras. De verloren rijkdom van een wijk: een greep uit de geschiedenis. Oostendse Historische Publicaties, 5. Stadsbestuur Oostende: Oostende. 130 pp.
- Van Beneden, P.-J.; Van Iseghem, J. (1866). Rapport sur les parcs aux huîtres, à Ostende, in: (1866). Rapport de la Commission chargée de faire une enquête sur la situation de la pêche maritime en Belgique. pp. 61-64.
- Weise, R. (2007). De schorre van Lissemoris en de oude vuurtorenwijk. Oostendse Historische Publicaties, 16. Stadsbestuur Oostende: Oostende. 120 pp.
- L’Echo d’Ostende, 12 december 1880.
- Kadastraal Archief Provincie West-Vlaanderen, oesterpark Roger-Lohr.
- Stadsarchief Oostende, Briefwisseling en plan concessie oesterputten Roger - Lohr Arsène (archiefbestanddeel van 1871 tot 1903).
- Stadsarchief Oostende, Briefwisseling en plannen diverse concessies oesterputten (archiefbestanddeel van 1856 tot 1939).
