Isodrin

Isodrin

Isodrin belongs to the group of organochlorine pesticides

Together with the other "drins", aldrin, dieldrin and endrin, isodrin was developed in the 1940s to provide an alternative to DDT. European endrin production peaked in 1967 and ceased in 1980. Other drins were produced until 1990. Endrin was used mainly used as a rodenticide.

De combinatie van persistentie en grote vetoplosbaarheid zorgde ervoor dat deze stoffen zich ophoopten in het milieu (grond en sediment) en via de voedselketen zich ophoopten in het vet van dier en mens. Drins zijn zeer vergiftig voor het milieu, zijn verdacht carcinogeen, en kunnen ernstige schade toebrengen aan de gezondheid bij langdurige blootstelling aan lage hoeveelheden. De (mogelijke) blootstelling van het milieu komt door het vrijkomen (nalevering) van deze stoffen uit gecontamineerde grond en sediment. De humane blootstelling aan deze stoffen is via de voedselketen door het eten van gecontamineerd vetrijk voedsel. Ook via moedermelk kunnen baby’s worden blootgesteld. In 2001 is vastgesteld dat er via voeding voor drins (aldrin, dieldrin en endrin) geen humaan gezondheidsrisico is (RIVM rapport 711701025). [1]