Jenkins’ waterhoren
|
|
Jenkins’ waterhoren
Jenkins’ waterhoren Potamopyrgus antipodarum komt oorspronkelijk uit Nieuw-Zeeland, maar werd omstreeks 1859 naar Europa gebracht in vaten met drinkwater. Bij het wassen of hervullen van deze vaten moeten de kleine slakjes erin geslopen zijn.
In 1927 werden in de Schelde ter hoogte van Antwerpen de eerste exemplaren van Jenkin’s waterhoren in België gevonden. De soort komt voor in zoet tot lichtbrak water. Jenkins’ waterhoren kan zich zeer snel door parthenogenese ongeslachtelijk voortplanten. De soort voedt zich op jonge oesters en maakt zich daardoor niet echt geliefd bij oesterkwekers.
|
Wetenschappelijke naam
Potamopyrgus antipodarum (J.E. Gray, 1843)
Oorspronkelijke verspreiding
Jenkins’ waterhoren is van oorsprong aanwezig in zoetwaterhabitats in Nieuw-Zeeland [1][2](Ponder, 1988; Städler et al, 2005).
Eerste waarneming in België
Jenkins’ waterhoren werd voor het eerst in België waargenomen op 26 maart 1927 in de Schelde nabij Antwerpen [3] (Dupuis, 1927).
Verspreiding in België
Hoewel Jenkins’ waterhoren bij ons algemeen aan te treffen is in zoet water [4](Adam 1960), onder andere in de grachten en vijvers van het Provinciaal Groendomein Prinsenpark te Retie (provincie Antwerpen) [5](Vercauteren, 2005), werd de soort in deze niet-inheemse soortenlijst opgenomen omdat hij ook in ons studiegebied aan te treffen is.
Jenkins’ waterhoren komt immers bij ons voor in de Zeeschelde [6][7]Kerckhof, 2007; Van Haaren, 2009). In het Kanaal Gent-Terneuzen worden deze slakjes vanaf 1999 eveneens waargenomen [8] (Boets et al, 2011). Ook op verschillende brakwaterlocaties in de Zwinstreek [9](Dumoulin, 1990) en de polders [4](Adam 1960) werd deze slak aangetroffen.
Verspreiding in onze buurlanden
TEKST
Wijze van introductie
TEKST
Redenen waarom deze soort zo succesrijk is in onze contreien
TEKST
Factoren die de verspreiding beïnvloeden
TEKST
Effecten of potentiële effecten en maatregelen
TEKST
Specifieke kenmerken
TEKST
Weetjes
TITEL
TEKST
Geraadpleegde bronnen
- ↑ Städler, T.; Frye, M.; Neiman, M.; Lively, C.M. (2005). Mitochondrial haplotypes and the New Zealand origin of clonal European Potamopyrgus, an invasive aquatic snail Mol. Ecol. 14(8): 2465-2473. details
- ↑ Ponder, W.F. (1988). Potamopyrgus antipodarum - a molluscan coloniser of Europe and Australia J. Moll. Stud. 54(3): 271-285. details
- ↑ Dupuis, M.P. (1927). Faune malacologique de la Belgique: notes concernant la découverte par le Dr. Giltay de deux espèces de mollusques nouveaux pour la faune belge Ann. Soc. R. Zool. Bel. 58: 31-38. details
- ↑ 4.0 4.1 Adam, W. (1960). Mollusques: I. Mollusques terrestres et dulcicoles. Faune de Belgique, 2. Institut Royal des Sciences Naturellles de Belgique: Bruxelles. 402, plates A-D pp. details Cite error: Invalid
<ref>tag; name "Adam1960" defined multiple times with different content - ↑ Vercauteren, Th.; Sablon, R.; Wouters, K. (2006). Exotische ongewervelden in vijvers en grachten van het Provinciaal Groendomein Prinsenpark in Retie: een eerste bilan, in: Nieuwborg, H. et al. (Ed.) (2006). Natuurstudie in de provincie Antwerpen: Antwerpse Koepel voor Natuurstudie (ANKONA) Jaarboek 2004-2005. pp. 27-39. details
- ↑ Kerckhof, F.; Haelters, J.; Gollasch, S. (2007). Alien species in the marine and brackish ecosystem: the situation in Belgian waters Aquat. Invasions 2(3): 243-257. details
- ↑ van Haaren, T.; Soors, J. (2009). Sinelobus stanfordi (Richardson, 1901): A new crustacean invader in Europe Aquat. Invasions 4(4): 703-711. details(
- ↑ Boets, P.; Lock, K.; Goethals, P.L.M. (2011). Using long-term monitoring to investigate the changes in species composition in the harbour of Ghent (Belgium) Hydrobiologia 663: 155-166. details
- ↑ Dumoulin, E. (1990). De brakwatermollusken van België: autecologie en verspreiding De Strandvlo 10(2): 26-69. details
