Struikaster

From Coastal Wiki
Revision as of 08:12, 29 September 2011 by LeenVandepitte (talk | contribs) (→‎<span style="color:#00787A">Factoren die de verspreiding beïnvloeden</span>)
Jump to: navigation, search
Category:Revision


Struikaster
Struikaster Baccharis halimifolia is een exoot van Noord-Amerikaanse origine die in de loop van de 17de eeuw in Europa geïntroduceerd is als sierplant. Deze struik is zeer geliefd bij siertelers in kustgebieden vanwege zijn tolerantie voor een zoutrijke omgeving en de grote verscheidenheid aan bodems waarop de plant kan groeien. De eerste waarneming in België dateert van 1924. Het ging om een aanplanting in de duinen van Raversijde. Sindsdien wordt de plant regelmatig in het wild waargenomen in de buurt van aangeplante exemplaren.




Wetenschappelijke naam

Baccharis halimifolia Linnaeus, 1753


Oorspronkelijke verspreiding

Struikaster is een zoutminnende plant die oorspronkelijk voorkomt langs de Atlantische kust van Noord-Amerika en het noordoostelijk deel van de Golf Van Mexico [1][1]. Struikaster is ook gekend onder de namen breedbladig roerkruid [2][2] en kruisstruik [3][3].


Eerste waarneming in België

De eerste waarneming van struikaster in België dateert van 1924. Het ging om een aanplanting in de duinen van Raversijde, ten westen van Oostende. De eerste waarneming van niet-aangeplante struikaster dateert van 1948 in de haven van Oostende [4][4].


Verspreiding in België

Sinds 1924 is de opmars van struikaster zeer geleidelijk verlopen. Het is pas sinds de tweede helft van de jaren negentig dat de struik regelmatiger wordt waargenomen langs de Belgische kust [4][4]: onder meer in Knokke in het natuurreservaat “Baai van Heist”, de achterhaven in Zeebrugge, de oude visserhaven in Blankenberge, in Bredene, Koksijde, De Panne en meer landinwaarts in Veurne [4][5][4][5]. Struikasters aanwezig in een natuurlijke omgeving zijn vaak verwilderde exemplaren afkomstig van aanplantingen in de buurt [1][1]. Er bevonden zich sterk uitbreidende populaties in het natuurgebieden ‘Baai van Heist’ en de Panne [4][4] maar deze worden actief bestreden en onder controle gehouden [persoonlijke mededeling door Wouter Van Landuyt 2011][6]. Deze exoot komt overal langs de kust voor, maar is eerder zeldzaam. In de rest van België komt struikaster niet voor [1][1]. Ondanks deze waarnemingen over de gehele kust, is struikaster een voorlopig nog een eerder zeldzame soort aan onze kust en is zij afwezig in de rest van het land [1][1].


Verspreiding in onze buurlanden

In Europa werd struikaster waarschijnlijk voor het eerst in 1683 als sierplant geïntroduceerd in Frankrijk [6] [7][7][8]. Aanplantingen gebeurden in het begin vooral langs de Zuid-Atlantische kust en later meer noordelijk langs de kusten van Bretagne en Normandië [8][9], waar struikaster ook als windkerende haag wordt gebruikt [4][4]. In Groot-Brittanië werd de plant voor het eerst in het wild gerapporteerd in 1924 aan de kust in Hamworthy (Dorset) als een ontsnapte sierplant [Clement & Foster, 1994][10]. Struikaster wordt in Groot-Brittannië ook aangeplant omwille van haar windbestendigheid [10][11]. De eerste aanplantingen van struikaster in De Nederlanden vonden plaats in het begin van de negentiende eeuw [2][2]. Recent (2003) is de plant nog waargenomen in het zuidwesten van Nederland (“De Kwade Hoek”, ten noorden van Goeree) [11][12]. Ook hier gaat het om aanplantingen of waarnemingen in de buurt van waar de plant is aangeplant.


Wijze van introductie

Struikaster werd in 1683 in Frankrijk geïntroduceerd als sierplant [6][7][10][7][8][11]. De soort wordt vooral in kustgebieden zeer gewaardeerd door siertelers omwille van zijn tolerantie voor hoge zoutconcentraties en sterke wind. Vandaag wordt de soort meestal geïntroduceerd als sierplant in tuinen, parken, bermen enz. omwille van de opvallende en rijkelijke bloei [4][4]. Eenmaal aangeplant doet de natuur verder haar werk. Via de wind worden de grote hoeveelheid zaden door de plant geproduceerd over grote afstanden verspreid [12][13].


Redenen waarom deze soort zo succesrijk is in onze contreien

Struikaster produceert een gigantische hoeveelheid zaden die zeer licht zijn en een pluizig aanhangsel hebben. De wind brengt ze honderden meters ver van de moederplant. Soms gebeurt de verspreiding ook via het water [12][13]. De plant kent een snelle groei en is bestand tegen de milde vorst in onze streken [12][13]. Struikaster voelt zich thuis in tal van natuurlijke habitats, zoals periodiek onderlopende zoute graslanden (hoge schorren), vloedmerken, brakke poelen, duinen en stranden. De soort verdraagt ook een hoge menselijke invloed en is dan ook aanwezig in ruderale duinen (duinen die door de mens sterk verrijkt zijn met onder andere organisch materiaal), opgespoten terreinen en braakliggende kleiakkers langs onze kust [1][4][1][4]. In Frankrijk wordt struikaster vaak waargenomen daar waar een zoete en zoute omgeving met elkaar in contact komen. In brakke milieus is deze exoot vaak succesvoller dan de inheemse soorten, wat kan leiden tot een monotone vegetatie bijna uitsluitend bestaande uit struikaster [13][14].


Factoren die de verspreiding beïnvloeden

Temperatuur bepaalt in belangrijke mate de verspreiding van struikaster. Net als in Noord-Amerika heeft de plant in onze contreien een noordelijke grens in haar verspreidingsgebied omdat ze slechts een milde vorstperiode kan verdragen. In de loop van de twintigste eeuw is deze grens opgeschoven naar het noorden vanwege een veranderend klimaat [4][4], toch wordt de noordwaartse en inlandse verspreiding hierdoor nog beperkt [1][1]. Struikaster kan zowel in een zoute als in een zoete omgeving groeien (van 1 PSU tot 30 PSU), al dalen de overlevingskansen van de plant met een stijgend zoutgehalte omwille van de stress die een zoute omgeving teweegbrengt [14][15]. Struikaster groeit op een grote variëteit aan bodems zoals zand, klei, grind tot turf, maar is niet terug te vinden in zware kleibodems [15][16]. Wilde exemplaren van struikaster worden aangetroffen vaak in de buurt van aanplantingen. Als meer exemplaren aangeplant worden, omdat de struik populairder wordt bij siertelers, kan dit aanleiding geven tot een grotere verspreiding van de soort in het wild [4][4].


Effecten of potentiële effecten en maatregelen

TEKST


Specifieke kenmerken

TEKST


Weetjes

TITEL

TEKST


Geraadpleegde bronnen

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 Van Landuyt, W.; Hoste, I.; Vanhecke, L.; Van Den Bremt, P.; Vercruysse, W.; de Beer, D. (Ed.) (2006). Atlas van de flora van Vlaanderen en het Brussels Gewest. Nationale Plantentuin van België/Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek/Flo.Wer: Brussel. ISBN 90-726-1968-4. 1007 pp. details Cite error: Invalid <ref> tag; name "one" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "one" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "one" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "one" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "one" defined multiple times with different content
  2. ↑ 2.0 2.1 Krauss, J.C. (1802). Afbeeldingen der fraaiste, meest uitheemsche boomen en heesters, die tot versiering van Engelsche bosschen en tuinen, op onzen grond, kunnen geplant en gekweekt worden, benevens de beschrijving van derzelver kenmerken, voortkweeking, nuttigheden en andere bijzonderheden, ingericht om aan de liefhebbers van zodanige bosschen of tuinen de kennis van dezelve zo aangenaam als nuttig te maken. Published in 21 fasc. (1802-[1808]). Johannes Allart: Amsterdam. VIII, 126 plates pp. details Cite error: Invalid <ref> tag; name "two" defined multiple times with different content
  3. ↑ Boom, B.K. (1949). Nederlandse dendrologie: Geïllustreerde handleiding bij het bepalen van de in Nederland voorkomende soorten en variëteiten der gekweekte houtgewassen. Derde druk. De Sikkel/H. Veenman & Zonen: Wageningen en Antwerpen. 444 pp. details
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 4.6 4.7 4.8 Rappé, G.; Verloove, F.; Van Landuyt, W.; Vercruysse, W. (2004). Baccharis halimifolia (Asteraceae) aan de Belgische kust Dumortiera 82: 18-26. details Cite error: Invalid <ref> tag; name "four" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "four" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "four" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "four" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "four" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "four" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "four" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "four" defined multiple times with different content
  5. ↑ Waarnemingen afkomstig van Waarnemingen.be, een initiatief van Natuurpunt Studie vzw en de Stichting Natuurinformatie. Geraadpleegd op 02-08-2011. details
  6. ↑ Persoonlijke mededeling Wouter Van Landuyt 2011
  7. ↑ 7.0 7.1 Fournier, P. ([1936] 1977) Les Quatre Flores de France. 2ième éd. Paris, Lechevalier, 1105 p., p. 946. details Cite error: Invalid <ref> tag; name "six" defined multiple times with different content
  8. ↑ 8.0 8.1 Loudon, J.C. (1842) An encyclopaedia of Trees and Shrubs; being the Arboretum et Fruticetum Brittanicum abridged. Abridged from the large edition in eight volumes. London, Longman, Brown, Green and Longmans, 1162 p. Cite error: Invalid <ref> tag; name "seven" defined multiple times with different content
  9. ↑ Gèze, M. (1999). Le Baccharis: un envahisseur indésirable Bull. Soc. Sci. Nat. Ouest Fr. (1983) 21(1): 39-40. details
  10. ↑ Clement, E.J.; Foster, M.C.; Kent, D.H. (1994). Alien plants of the British Isles: a provisional catalogue of vascular plants (excluding grasses). Botanical Society of the British Isles: London. ISBN 0-901158-23-2. xviii, 590 pp. (on page 332.) details
  11. ↑ 11.0 11.1 Webster, A.D. (1918). Seaside planting for shelter, ornament & profit. T. Fisher Unwin: London. 156 pp. details Cite error: Invalid <ref> tag; name "ten" defined multiple times with different content
  12. ↑ van der Meijden. (2003) persoonlijke waarneming in: Rappé, G.; Verloove, F.; Van Landuyt, W.; Vercruysse, W. (2004). Baccharis halimifolia (Asteraceae) aan de Belgische kust Dumortiera 82: 18-26. details
  13. ↑ 13.0 13.1 13.2 Westman, W.E.; Panetta, F.D.; Stanley, T.D. (1975). Ecological studies on reproduction and establishment of the woody weed, groundsel bush (Baccharis halimifolia L.: Asteraceae) Australian Journal of Agricultural Research 26: 855-870. details Cite error: Invalid <ref> tag; name "twelve" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "twelve" defined multiple times with different content
  14. ↑ Vanden Berghen, C. (1967). Notes sur la végétation du sud-ouest de la France: V. Les peuplements de Scirpus americanus Pers. dans le département des Landes Bull. Jardin Bot. Nat. Belg. 37(3): 335-355. details
  15. ↑ http://eco.confex.com/eco/2011/preliminaryprogram/abstract_31964.htm Geraadpleegd op 02-08-2011. ??? conferentie gaat door 7-12 augustus 2011 => opvolgen ivm abstractenboek.
  16. ↑ Nesom, G. (2001) Plant guide: Groundsel tree, Baccha- xutin T.G. (1976) Baccharis halimifolia L. http://plants.usda.gov/plantguide/- pdf/pg_haha.pdf, last update 31 may 2006, visited 02-08-2011.
Retrieved from "https://www.coastalwiki.org/w/index.php?title=Struikaster&oldid=39512"