Difference between revisions of "Pacifisch eenoogkreeftje"
(→Wijze van introductie) |
(→Wijze van introductie) |
||
| Line 55: | Line 55: | ||
===Wijze van introductie=== | ===Wijze van introductie=== | ||
Het Pacifisch eenoogkreeftje is op minstens twee manieren geïntroduceerd in nieuwe gebieden: (1) introductie, samen met andere geïmporteerde soorten die gebruikt worden in de aquacultuur, zoals oesters en mosselen afkomstig uit Japanse regio’s, (2) via ballastwaterlozing <ref name="Brylinski et al., 2012"/><ref name="Fleminger & Kramer, 1988"/><ref name ="Olazabal & Tirelli, 2011"/>. | Het Pacifisch eenoogkreeftje is op minstens twee manieren geïntroduceerd in nieuwe gebieden: (1) introductie, samen met andere geïmporteerde soorten die gebruikt worden in de aquacultuur, zoals oesters en mosselen afkomstig uit Japanse regio’s, (2) via ballastwaterlozing <ref name="Brylinski et al., 2012"/><ref name="Fleminger & Kramer, 1988"/><ref name ="Olazabal & Tirelli, 2011"/>. | ||
| − | Beide manieren kunnen | + | |
| + | Beide manieren kunnen potentieel hebben gezorgd voor de eerste introductie in Europa in de Adriatische Zee in 2007 <ref name ="Olazabal & Tirelli, 2011"/>. Heel wat schepen afkomstig uit Azië gebruiken de Middellandse Zee om Europa te bereiken <ref name="Brylinski et al., 2012"/>. | ||
| + | |||
| + | Het is onwaarschijnlijk dat de eerste introductie in de Noordzee (Calais, 2010) via aquacultuur is verlopen, aangezien er regionaal enkel mosselen en vis worden gebruikt die vanuit Europa afkomstig zijn. Men vermoedt daarentegen dat de soort geïntroduceerd werd via trans-oceanische schepen afkomstig van de Californische kusten (Brylinski et al., 2012). | ||
| + | Tenslotte heeft de gevestigde populatie in Calais zich vermoedelijk noordwaarts verspreid via de Noordzee circulatie langs de Franse, Belgische, Nederlandse en Duitse kusten (Brylinski et al., 2012; Jha et al., 2013). | ||
===Redenen waarom deze soort zo succesrijk is in onze contreien=== | ===Redenen waarom deze soort zo succesrijk is in onze contreien=== | ||
Revision as of 16:17, 7 October 2013
|
Warning: Deze pagina wordt niet langer bijgewerkt. Meer recente info is te vinden op http://www.vliz.be/niet-inheemse-soorten
|
Pacifisch eenoogkreeftje
Het Pacifisch eenoogkreeftje Pseudodiaptomus marinus is oorspronkelijk afkomstig van het noordwesten van de Stille Oceaan. Pas in 2007 werd de soort voor het eerst waargenomen in Europa, in het noorden van de Adriatische Zee. De soort is daar waarschijnlijk geïntroduceerd samen met andere geïmporteerde soorten die gebruikt worden in de aquacultuur, of via lozing van ballastwater. In 2010 werd het Pacifisch eenoogkreeftje voor het eerst waargenomen in het Belgische deel van de Noordzee, nabij de haven van Zeebrugge. De exoot is een klein organisme van slechts ~1mm groot en kan een breed spectrum van omgevingsfactoren, zoals saliniteit en temperatuur, tolereren.
 |
Wetenschappelijke naam
Pseudodiaptomus marinus Sato, 1913
Oorspronkelijke verspreiding
Het Pacifisch eenoogkreeftje is oorspronkelijk afkomstig van het noordwesten van de Stille Oceaan [1]. Het komt voor aan de kust van Japan, Rusland, Zuid Korea en China [2].
Het Pacifisch eenoogkreeftje is een mariene soort [3], dat voornamelijk in kustwateren voorkomt. Dit roeipootkreeftje leeft overdag nabij de bodem (epibenthische levenswijze). Bij zonsondergang verspreidt het zich naar de waterkolom, waar het deel uitmaakt van het zogenaamde dierlijk plankton of het zoöplankton [4].
Eerste waarneming in België
De eerste waarneming in België van het Pacifisch eenoogkreeftje vond plaats in de haven van Zeebrugge, in 2010 [3].
Verspreiding in België
Na de eerste waarneming werd de soort ook in de monding van de Westerschelde, rond de haven van Oostende en verder op zee, op de zandbank ‘Vlakte van de Raan’ gesignaleerd [3].
Verspreiding in onze buurlanden
Het Pacifisch eenoogkreeftje werd vóór 1970 reeds als een geïntroduceerde soort gesignaleerd in de Indische (Maurtitius, 1964; Andamenen, 1968) en Atlantische Oceaan (Hawaii, 1964) [5][6][7]. Vervolgens verspreidde de soort zich langs de westkust van Noord-Amerika. Het Pacifisch eenoogkreeftje is o.a. waargenomen in Mission bay, Califorinië (1986) en in Puget Sound, Washington (2001) [8][9].
Het Pacifisch eenoogkreeftje werd voor het eerst in Europa waargenomen in 2007 in het noorden van de Adriatische Zee [10]. Pas in 2010 werd de exoot ook in het Kanaal aangetroffen [2], langs de Frans Atlantische kust ter hoogte van de haven van Calais (2010) en de kustwateren van Gravelines (2011). De soort overleeft er en kan zich er reproduceren, echter de abundantie blijft laag [2]. Ook aan de Frans-Atlantische kust in het Gironde estuarium werd de soort gesignaleerd [2]. Ter hoogte van de Zuidelijke Bocht van de Noordzee - tussen de Britse en Nederlandse kust, - werd dit eenoogkreeftje recent (2012) waargenomen via de Continuous Plankton Recorder survey [11]. Ook in de Duitse Exclusieve Economische Zone (EEZ) werd het Pacifisch eenoogkreeftje reeds tijdens biologische monitoring aangetroffen (2011) [11]. Wetenschappers voorspellen dat het Pacifisch eenoogkreeftje zich mogelijks verder zal verspreiden naar de kustwateren van de Baltische Zee en de Oostelijke Noordzee [11].
Wijze van introductie
Het Pacifisch eenoogkreeftje is op minstens twee manieren geïntroduceerd in nieuwe gebieden: (1) introductie, samen met andere geïmporteerde soorten die gebruikt worden in de aquacultuur, zoals oesters en mosselen afkomstig uit Japanse regio’s, (2) via ballastwaterlozing [2][8][10].
Beide manieren kunnen potentieel hebben gezorgd voor de eerste introductie in Europa in de Adriatische Zee in 2007 [10]. Heel wat schepen afkomstig uit Azië gebruiken de Middellandse Zee om Europa te bereiken [2].
Het is onwaarschijnlijk dat de eerste introductie in de Noordzee (Calais, 2010) via aquacultuur is verlopen, aangezien er regionaal enkel mosselen en vis worden gebruikt die vanuit Europa afkomstig zijn. Men vermoedt daarentegen dat de soort geïntroduceerd werd via trans-oceanische schepen afkomstig van de Californische kusten (Brylinski et al., 2012). Tenslotte heeft de gevestigde populatie in Calais zich vermoedelijk noordwaarts verspreid via de Noordzee circulatie langs de Franse, Belgische, Nederlandse en Duitse kusten (Brylinski et al., 2012; Jha et al., 2013).
Redenen waarom deze soort zo succesrijk is in onze contreien
Factoren die de verspreiding beïnvloeden
Effecten of potentiële effecten en maatregelen
Specifieke kenmerken
Weetjes
Hoe verwijzen naar deze pagina?
VLIZ Alien Species Consortium (2013). Pacifisch eenoogkreeftje - Pseudodiaptomus marinus. Niet-inheemse soorten van het Belgisch deel van de Noordzee en aanpalende estuaria. Vlaams Instituut voor de Zee (VLIZ). Geraadpleegd op 22-11-2024. Beschikbaar op
http://www.vliz.be/wiki/Lijst_niet-inheemse_soorten_Belgisch_deel_Noordzee_en_aanpalende_estuaria
Lector: Karl Van Ginderdeuren
VLIZ Alien Species Consortium: http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=project&proid=2170
Geraadpleegde bronnen
- ↑ Walter, T.C. (1987). Review of the taxonomy and distribution of the demersal copepod genus Pseudodiaptomus (Calanoida: Pseudodiaptomidae) from southern Indo-west Pacific waters. Australian Journal of Marine and Freshwater Research 38(3): 363–396
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Brylinski, J.-M.; Antajan, E.; Raud, T; Vincent, D. (2012). First record of the Asian copepod Pseudodiaptomus marinus Sato, 1913 (Copepoda: Calanoida: Pseudodiaptomidae) in the southern bight of the North Sea along the coast of France. Aquatic Invasions 7(4): 577-584
- ↑ 3.0 3.1 3.2 Walter, T. Chad (2013). Pseudodiaptomus marinus Sato, 1913. In: Walter, T.C. & Boxshall, G. (2013). World of Copepods database. Accessed through: VLIZ Belgian Marine Species Consortium (2010) The Belgian Register of Marine Species at http://www.marinespecies.org/berms/aphia.php?p=taxdetails&id=360352 on 2013-10-07
- ↑ Uye, S.; Kasahara, S. (1983). Grazing of various developmental stages of Pseudodiaptomus marinus (Copepoda: Calanoida) on natural occurring Particles. Bull. Plank. Soc. Japan 30(2): 147-158.
- ↑ Grindley, J.R.; Grice, G.D. (1969). Redescription of Pseudodiaptomus marinus Sato (Copepoda, Calanoida) and Its Occurrence at the Island of Mauritius. Crustaceana 16(2): 125-134.
- ↑ Pillai, 1976
- ↑ Jones, E.C. (1966). A new record of Pseudodiaptomus marinus Sato (Copepoda, Calanoida) from brackish water of Hawaii. Crustaceana 10(3): 316–317.
- ↑ 8.0 8.1 Fleminger, A.; Kramer, H.S. (1988). Recent introduction of an Asian estuarine copepod, Pseudodiaptomus marinus (Copepoda: Calanoida), into southern California embayments. Marine Biology 98: 535-541.
- ↑ Lawrence, D.J.; Cordell, J.R. (2010). Relative contributions of domestic and foreign sourced ballast water to propagule pressure in Puget Sound, Washington, USA. Biological Conservations 14(3): 700–709.
- ↑ 10.0 10.1 10.2 Olazabal, A.; Tirelli, V. (2011). First record of the egg-carrying calanoid copepod Pseudodiaptomus marinus in the Adriatic Sea. Marine Biodiversity Records 4:e85.
- ↑ 11.0 11.1 11.2 Jha, U.; Jetter, A.; Lindley, J.A.; Postel, L.; Wootton, M. (2013). Extension of distribution of Pseudodiaptomus marinus, an introduced copepod, in the North Sea. Marine Biodiversity Records 6:e53.
