Difference between revisions of "Groene golfbrekeranemoon"
| Line 48: | Line 48: | ||
===<span style="color:#00787A">Verspreiding in onze buurlanden</span>=== | ===<span style="color:#00787A">Verspreiding in onze buurlanden</span>=== | ||
| + | De groene golfbreker anemoon zou tegen het einde van de 19e eeuw naar Europa overgebracht zijn. De soort werd hier voor het eerst in 1896 waargenomen, in Plymouth (Engeland) <ref name = 3a>Walton, C.L. (1908) Notes on some Sagartiidae and Zoanthidae from Plymouth. J. Mar. Biol. Ass. U.K. (NS) 8: 207-214. [http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=ref&refid=128399 details]</ref>[3]. Vandaag komt de soort algemeen voor in de brakke wateren van Groot-Brittannië. <ref name = 2a> </ref>[2] | ||
| + | |||
| + | In Nederland werd deze soort voor het eerst opgemerkt in 1912-1913 nabij de haven van Den Helder. De soort kon hier tot de jaren 1930 waargenomen worden <ref name = 6a>van Urk, R.M. (1956). ''Diadumene luciae'' (Verrill). Het Zeepaard 16(2): 28-29. [http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=ref&refid=114451 details]</ref>[6]. In 1968 en 1969 werd hij mogelijk waargenomen in het Veerse Meer, nabij de Oosterschelde. Pas op 12 juni 1981 werd deze exoot opnieuw in Nederland waargenomen, op het Waddeneiland Texel. Later werd de soort ook op het nabijgelegen eiland Vlieland aangetroffen <ref name = 7a>Braber, L.; Borghouts, C.H. (1977). Distribution and ecology of Anthozoa in the estuarine region of the rivers Rhine, Meuse and Scheldt. Hydrobiologia 52(1): 15-21. [http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=ref&refid=108970 details]</ref><ref name = 8a>Dekker, R. (1982). De zeeanemoon, ''Haliplanella lineata'' (Verrill), weer in Nederland. Het Zeepaard 42(5): 117-121. [http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=ref&refid=117473 details]</ref><ref name = 9a>Faasse, M. (1996). ''Diadumene luciae'' (Verrill, 1869) en ''Balanus amphitrite'' Darwin, 1854 bij de koelwateruitlaat te Borssele. Het Zeepaard 56: 73-75. [http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=ref&refid=138071 details]</ref>[7,8,9]. Momenteel is de soort wijd verspreid in de provincie Zeeland (Faasse, 1997) en in de Westerschelde bijna tot aan het Land van Saeftinghe (Persoonlijke mededeling Marco Faasse 2011). | ||
| + | |||
| + | In Duitsland werd eerder slechts éénmaal een gevestigde populatie waargenomen, namelijk tussen 1920 en 1924 in Busum, ten noorden van het Elbe estuarium. Deze drukbevaren regio kon nooit opnieuw gekoloniseerd worden. De reden die men hiervoor aanhaalt is het lage zoutgehalte van de regio. De groene golfbrekeranemoon zou niet kunnen overleven in water met een zoutgehalte van slechts 12 PSU. Ter vergelijking: het zeewater in de Noordzee heeft een zoutgehalte van 35 PSU. Daar bovenop heeft de introductie van het niet-inheemse baksteenanemoontje Diadumene cincta in de Duitse kustwateren tijdens de jaren 1920 mogelijk een rol gespeeld. Het baksteenanemoontje bevolkt een gelijkaardige niche als de groene golfbrekeranemoon en kan door zijn agressief gedrag de vestiging van andere anemoonsoorten bemoeilijken [10]. | ||
<P> | <P> | ||
Revision as of 14:46, 18 August 2011
|
|
Groene golfbrekeranemoon
 De groene golfbrekeranemoon Diadumene lineata is een anemoon, een type bloemdier (Anthozoa) dat oorspronkelijk enkel terug te vinden was in Aziatische Stille Oceaan en rond Japan. Transport door vast-hechting op scheepsrompen of via aquacultuur samen met kweekoesters zou deze anemoon naar Europa gebracht hebben tegen het einde van de 19e eeuw. Pas in 1998 werd de groene golfbrekeranemoon voor het eerst waargenomen langs onze kust, namelijk in de spuikom van Oostende. De soort is goed bestand tegen wisselende omgevingsfactoren en kan zich razend snel voortplanten.
|
Contents
- 1 Wetenschappelijke naam
- 2 Oorspronkelijke verspreiding
- 3 Eerste waarneming in België
- 4 Verspreiding in België
- 5 Verspreiding in onze buurlanden
- 6 Wijze van introductie
- 7 Redenen waarom deze soort zo succesrijk is in onze contreien
- 8 Factoren die de verspreiding beïnvloeden
- 9 Effecten of potentiële effecten en maatregelen
- 10 Specifieke kenmerken
- 11 Weetjes
- 12 Geraadpleegde bronnen
Wetenschappelijke naam
Diadumene lineata (Verrill, 1870)
Oorspronkelijke verspreiding
De groene golfbrekeranemoon is een anemoon, een type bloemdier dat oorspronkelijk enkel terug te vinden was in de Aziatische Stille Oceaan. Het oorspronkelijke verspreidingsgebied omvat onder andere China, Japan en Hongkong [1][2][3] [1,2]. Cohen, A. 2005
Eerste waarneming in België
De eerste waarneming van golfbrekeranemoon in België dateert van 1998. Het eerste exemplaar werd in de Spuikom van Oostende gevonden [4][4].
Verspreiding in België
In 2003 was de groene golfbrekeranemoon op verschillende plaatsen in de Oostendse spuikom talrijk aanwezig [5][5]. Hier lijkt de soort dus permanent gevestigd. Er zijn echter geen meldingen van de soort op andere plaatsen langs onze kust.
Verspreiding in onze buurlanden
De groene golfbreker anemoon zou tegen het einde van de 19e eeuw naar Europa overgebracht zijn. De soort werd hier voor het eerst in 1896 waargenomen, in Plymouth (Engeland) [6][3]. Vandaag komt de soort algemeen voor in de brakke wateren van Groot-Brittannië. [2][2]
In Nederland werd deze soort voor het eerst opgemerkt in 1912-1913 nabij de haven van Den Helder. De soort kon hier tot de jaren 1930 waargenomen worden [7][6]. In 1968 en 1969 werd hij mogelijk waargenomen in het Veerse Meer, nabij de Oosterschelde. Pas op 12 juni 1981 werd deze exoot opnieuw in Nederland waargenomen, op het Waddeneiland Texel. Later werd de soort ook op het nabijgelegen eiland Vlieland aangetroffen [8][9][10][7,8,9]. Momenteel is de soort wijd verspreid in de provincie Zeeland (Faasse, 1997) en in de Westerschelde bijna tot aan het Land van Saeftinghe (Persoonlijke mededeling Marco Faasse 2011).
In Duitsland werd eerder slechts éénmaal een gevestigde populatie waargenomen, namelijk tussen 1920 en 1924 in Busum, ten noorden van het Elbe estuarium. Deze drukbevaren regio kon nooit opnieuw gekoloniseerd worden. De reden die men hiervoor aanhaalt is het lage zoutgehalte van de regio. De groene golfbrekeranemoon zou niet kunnen overleven in water met een zoutgehalte van slechts 12 PSU. Ter vergelijking: het zeewater in de Noordzee heeft een zoutgehalte van 35 PSU. Daar bovenop heeft de introductie van het niet-inheemse baksteenanemoontje Diadumene cincta in de Duitse kustwateren tijdens de jaren 1920 mogelijk een rol gespeeld. Het baksteenanemoontje bevolkt een gelijkaardige niche als de groene golfbrekeranemoon en kan door zijn agressief gedrag de vestiging van andere anemoonsoorten bemoeilijken [10].
Wijze van introductie
Redenen waarom deze soort zo succesrijk is in onze contreien
Factoren die de verspreiding beïnvloeden
Effecten of potentiële effecten en maatregelen
Specifieke kenmerken
Weetjes
titel
titel
Geraadpleegde bronnen
- ↑ Stephenson, T.A. (2003). The British sea anemones. The Ray Soc., London 2. 426pp. details
- ↑ 2.0 2.1 Eno, N.C.; Clark, R.A.; Sanderson, W.G. (Ed.). (1997). Non-native marine species in British waters: a review and directory. Joint Nature Conservation Committee: Peterborough, UK. ISBN 1-86107-442-5. 152 pp. details Cite error: Invalid
<ref>tag; name "2a" defined multiple times with different content - ↑ Cohen, Andrew N. 2005 Guide to the Exotic Species of San Francisco Bay. San Francisco Estuary Institute, Oakland, CA, online beschikbaar geraadpleegd op 7/7/2011.
- ↑ Kerckhof, F.; Haelters, J.; Gollasch, S. (2007). Alien species in the marine and brackish ecosystem: the situation in Belgian waters. Aquatic Invasions 2(3): 243-257. details
- ↑ De Maersschalck, V. (2004). Een inventarisatie van de macrofauna van de Spuikom te Oostende: bijdrage tot een geïntegreerd beheer. MSc Thesis. Universiteit Gent, Vakgroep Biologie: Gent, Belgium. 71, tables, figures pp. details
- ↑ Walton, C.L. (1908) Notes on some Sagartiidae and Zoanthidae from Plymouth. J. Mar. Biol. Ass. U.K. (NS) 8: 207-214. details
- ↑ van Urk, R.M. (1956). Diadumene luciae (Verrill). Het Zeepaard 16(2): 28-29. details
- ↑ Braber, L.; Borghouts, C.H. (1977). Distribution and ecology of Anthozoa in the estuarine region of the rivers Rhine, Meuse and Scheldt. Hydrobiologia 52(1): 15-21. details
- ↑ Dekker, R. (1982). De zeeanemoon, Haliplanella lineata (Verrill), weer in Nederland. Het Zeepaard 42(5): 117-121. details
- ↑ Faasse, M. (1996). Diadumene luciae (Verrill, 1869) en Balanus amphitrite Darwin, 1854 bij de koelwateruitlaat te Borssele. Het Zeepaard 56: 73-75. details
