Zwartbekgrondel

Zwartbekgrondel De zwartbekgrondel Neogobius melanostomus is een bodemvis die oorspronkelijk voorkwam in de Zwarte en Kaspische Zee. De soort is voornamelijk via ballastwater getransporteerd naar andere delen van Europa en Noord-Amerika, maar kan zich mogelijk ook op natuurlijke wijze verspreid hebben. De zwartbekgrondel werd voor het eerst in België waargenomen in de monding van de Schelde nabij Antwerpen in 2010.

--> Naar lijst niet-inheemse soorten <--

Wetenschappelijke naam

Neogobius melanostomus (Pallas, 1814)

Oorspronkelijke verspreiding

De zwartbekgrondel Neogobius melanostomus kwam oorspronkelijk voor in ondiepe delen van de Zwarte Zee, de Zee van Azov, de Zee van Marmara en de Kaspische Zee. De vis leeft ook in rivieren die in deze zeeën uitmonden, waaronder de Dnjestr, de Don en de Donau. De soort leeft in brak en zoet water en is daarom minder talrijk in het zuiden van de Zwarte Zee, waar het zoutgehalte hoger is door een lager aantal instromende rivieren.

Eerste waarneming in België

De zwartbekgrondel werd voor het eerst in België waargenomen op 8 april 2010 in de monding van de Schelde nabij de Liefkenshoektunnel. Het eerste dier werd aangetroffen in een fuik van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO), als onderdeel van een monitoringsprogramma van vis in de Schelde.

Verspreiding in België

Twee maanden na de ontdekking van het eerste specimen in de Schelde (juni 2010) werden 12 exemplaren door een hengelaar opgevist uit het Albertkanaal bij Hasselt. Diezelfde maand werd een ander specimen aangetroffen in een fuik in de Schelde nabij Zandvliet. De vangst in het Albertkanaal maakt het waarschijnlijk dat de zwartbekgrondel reeds veel voorkomt in bepaalde delen van het kanaal. Aangezien dit de belangrijkste verbinding is tussen de grootste rivierbekkens van België, namelijk die van de Schelde en de Maas, staat het zo goed als vast dat de soort zich weldra over grote delen van België zal kunnen verspreiden.