Difference between revisions of "Japanse kelp"

From Coastal Wiki
Jump to: navigation, search
(→‎<span style="color:#00787A">Wijze van introductie</span>: +ref +ref +ref +ref +ref +ref)
(→‎<span style="color:#00787A">Wijze van introductie</span>)
Line 73: Line 73:
 
===<span style="color:#00787A">Wijze van introductie</span>===
 
===<span style="color:#00787A">Wijze van introductie</span>===
  
−
Transport van Japans oesterbroed (''Crassostrea gigas'') lijkt de oorzaak te zijn van de oorspronkelijke introductie van de Japanse kelp in Europa <ref name="7a"> </ref> [7]. Waarschijnlijk vonden er ook secundaire introducties plaats, zowel via transport van oesterbroed als door aanhechting aan de wanden van internationale transportschepen. Ook het commerciële en economische belang van wakame hielp de verspreiding van deze soort. Zo werden rond 1981 in Frankrijk herhaaldelijk pogingen ondernomen om de soort te kweken op touwen in de Middellandse zee. In 1983 werd een succesvolle kweekcultuur aan de Atlantische kust in Bretagne opgestart <ref name="5a"> </ref> [5] en vandaag de dag wordt in de baai van Sint Malo nog steeds wakame gekweekt <ref name="cweed">C Weed Cultures. Les Algues Alimentaires  algues-alimentaires.com. [http://www.algues-alimentaires.com/ Beschikbaar Online] geraadpleegd op 3/08/2011</ref> [http://www.algues-alimentaires.com].  
+
Transport van Japans oesterbroed (''Crassostrea gigas'') lijkt de oorzaak te zijn van de oorspronkelijke introductie van de Japanse kelp in Europa <ref name="7a"> </ref> [7]. Waarschijnlijk vonden er ook secundaire introducties plaats, zowel via transport van oesterbroed als door aanhechting aan de wanden van internationale transportschepen. Ook het commerciële en economische belang van wakame hielp de verspreiding van deze soort. Zo werden rond 1981 in Frankrijk herhaaldelijk pogingen ondernomen om de soort te kweken op touwen in de Middellandse zee. In 1983 werd een succesvolle kweekcultuur aan de Atlantische kust in Bretagne opgestart <ref name="5a"> </ref> [5] en vandaag de dag wordt in de baai van Sint Malo nog steeds wakame gekweekt <ref name="cweed">C Weed Cultures. Les Algues Alimentaires  algues-alimentaires.com. [http://www.algues-alimentaires.com/ Beschikbaar Online] geraadpleegd op 3/08/2011</ref> (http://www.algues-alimentaires.com).  
  
 
Eenmaal het wier haar intrede heeft gedaan kan het zich plaatselijk verder verspreiden via sporen en/of gameten in de waterkolom <ref name="1a"> </ref> [1]. De jonge wieren kunnen zich bovendien vasthechten aan de rompen van plezierbootjes en op deze manier korte afstanden overbruggen <ref name="leliaert"> </ref> (Leliaert et al 2000). Vermoedelijk is de soort op deze manier - vanuit het Franse Calais of Bretagne of de Engelse Solent - ook in de jachthaven Zeebrugge beland <ref name="1a"> </ref> [1].
 
Eenmaal het wier haar intrede heeft gedaan kan het zich plaatselijk verder verspreiden via sporen en/of gameten in de waterkolom <ref name="1a"> </ref> [1]. De jonge wieren kunnen zich bovendien vasthechten aan de rompen van plezierbootjes en op deze manier korte afstanden overbruggen <ref name="leliaert"> </ref> (Leliaert et al 2000). Vermoedelijk is de soort op deze manier - vanuit het Franse Calais of Bretagne of de Engelse Solent - ook in de jachthaven Zeebrugge beland <ref name="1a"> </ref> [1].

Revision as of 08:43, 22 August 2011

Category:Revision


Japanse kelp
© Filip Nuyttens

De Japanse kelp Undaria pinnatifida of wakame is een bruinwier afkomstig uit Noordoost-Azië en wordt daar gekweekt voor consumptie. Het is een opportunistische soort die zich heel snel kan verspreiden door zich vast te hechten op scheepsrompen. Na de oesterkweek het kelpwier in 1971 de Middellandse Zee introduceerde, werd de soort in het Franse Bretagne gekweekt als voedsel. Vaak vormt wakame dense kolonies, waardoor de soort in competitie treedt met inheemse soorten voor beschikbare ruimte en licht en zo inheemse fauna en flora kan wegconcurreren. Bij ons komt de soort voornamelijk voor in de haven van Zeebrugge.


Foto door Filip Nuyttens



Wetenschappelijke naam

[http://www.marinespecies.org/aphia.php?p=taxdetails&id=145721 Undaria pinnatifida (Harvey) Suringar, 1873 ]


Oorspronkelijke verspreiding

Japanse kelp of wakame is afkomstig uit Noordoost-Azië waar het in de Gele Zee, de Japanse Zee en langs de oostelijke kusten van Japan voorkomt. Dit verspreidingsgebied betreft China, Japan, Korea en het zuidoosten van Rusland, landen waar het wier voor consumptie wordt gekweekt [1][2] [1,2].


Eerste waarneming in België

Op 7 juli 1999 werd een exemplaar van dit bruinwier aangetroffen dat groeide op pontons in de Omookaai van de Zeebrugse jachthaven [1] [1].


Verspreiding in België

De soort wordt voornamelijk waargenomen in de Zeebrugse haven, maar kent veel uitbreidingspotentieel. De Japanse kelp zal zich in dit havengebied op termijn vermoedelijk weten te handhaven, gezien er fertiele (vruchtbare) planten aanwezig zijn [1] [1] en de soort al in de volledige jachthaven voorkomt [3][3]. Op 7 november 2010 werd er eveneens een exemplaar tussen Koksijde en Oostduinkerke waargenomen. Het is echter niet zeker of het een vastgehecht, of een aangespoeld exemplaar betrof [4] (Waarnemingen.be 4/07/2011). Het is best mogelijk dat de soort ondertussen ook op andere plaatsen te vinden is.


Verspreiding in onze buurlanden

Japanse kelp is vermoedelijk onopzettelijk het Europese Middellandse Zeegebied aanbeland, samen met geïntroduceerd broed van Japanse oesters Crassostrea gigas. De eerste Europese waarneming vond plaats in een Franse zoutwaterlagune in de Middellandse Zee (Etang de Thau) in 1971 [1] [1].

In 1983 werd het wier door IFREMER (Institut Français de Recherche pour l’Exploitation de la Mer) van Etang de Thau naar Bretagne overgebracht om experimentele kweekculturen op te starten. Het wakame wier ‘ontsnapte’ echter uit die kweekculturen en bleek zich tegen alle verwachtingen in ook in het wild te kunnen voortplanten [5] (leliaert et al 2000). Het wier verspreidde zich vrij snel over de Bretoense noord- en westkust, waar het zich vestigde op installaties voor oesterkweek, op pontons in haventjes, maar ook op het natuurlijke substraat in de getijdenzone en onder de laagwaterlijn, tot op een diepte van ongeveer 15 meter [1] [1].

In 1998 werden waarnemingen gedaan in Calais (Frankrijk), en hiermee was de intrede in de zuidelijke Noordzee een feit. De verspreiding van Japanse kelp tussen de verschillende jachthavens in de Kanaalzone verliep vervolgens via op- en afvarende plezierboten [1] [1]. DNA-onderzoek toont echter aan dat vele van de exemplaren die vandaag in Europa groeien waarschijnlijk geen nakomelingen zijn van de Japanse kelp die in Bretagne gekweekt werd; er vonden dus hoogstwaarschijnlijk nieuwe introducties vanuit Noordoost-Azië plaats [6] (Voisin et al. 2005). In Nederland werd de soort voor het eerst waargenomen in 1999, in de Oosterschelde [7] [5]. De jaren erop namen de populaties toe en algauw was wakame een algemeen voorkomende soort in de Oosterschelde. Kort nadien werd het wier ook gevonden in het Grevelingenmeer.

Op 15 juni 1994 werden er 35 exemplaren verzameld op pontons in de jachthaven van Hamble, langs de zuidkust van Engeland [8] [9]. Tijdens ditzelfde jaar werd een andere geïsoleerde populatie op het eiland Jersey ontdekt. Deze introducties werden waarschijnlijk veroorzaakt door de kleine boten die tussen Engeland en Frankrijk varen, waarbij het wier zich aan de wanden van deze schepen vasthechtte [8][9] [7,9].

Transport van oesters leidde vanaf 1990 tot een permanente vestiging van Japanse kelp aan de Spaanse westkust [9] [7]. Ook in de lagune van Venetië (Italië) werd wakame waargenomen, al is het nog onzeker of de soort zich er al permanent gevestigd heeft [10] (Gollasch, S. (2009).). In het noorden kan het verspreidingsgebied van Japanse kelp zich nog uitbreiden tot de Schotse en Noorse kusten [7][11] [5,8]. Nog meer naar het noorden toe zouden een lage temperatuur of een laag zoutgehalte (vb. Baltische Zee) de groei van de plant belemmeren.

De soort werd ook op andere continenten geïntroduceerd, dit was onder meer het geval in Taiwan, Nieuw-Zeeland, Australië, Argentinië, Mexico en Californië [7] [5].



Wijze van introductie

Transport van Japans oesterbroed (Crassostrea gigas) lijkt de oorzaak te zijn van de oorspronkelijke introductie van de Japanse kelp in Europa [9] [7]. Waarschijnlijk vonden er ook secundaire introducties plaats, zowel via transport van oesterbroed als door aanhechting aan de wanden van internationale transportschepen. Ook het commerciële en economische belang van wakame hielp de verspreiding van deze soort. Zo werden rond 1981 in Frankrijk herhaaldelijk pogingen ondernomen om de soort te kweken op touwen in de Middellandse zee. In 1983 werd een succesvolle kweekcultuur aan de Atlantische kust in Bretagne opgestart [7] [5] en vandaag de dag wordt in de baai van Sint Malo nog steeds wakame gekweekt [12] (http://www.algues-alimentaires.com).

Eenmaal het wier haar intrede heeft gedaan kan het zich plaatselijk verder verspreiden via sporen en/of gameten in de waterkolom [1] [1]. De jonge wieren kunnen zich bovendien vasthechten aan de rompen van plezierbootjes en op deze manier korte afstanden overbruggen [5] (Leliaert et al 2000). Vermoedelijk is de soort op deze manier - vanuit het Franse Calais of Bretagne of de Engelse Solent - ook in de jachthaven Zeebrugge beland [1] [1].



Redenen waarom deze soort zo succesrijk is in onze contreien

TEKST


Factoren die de verspreiding beïnvloeden

TEKST


Effecten of potentiële effecten en maatregelen

TEKST


Specifieke kenmerken

TEKST


Weetjes

TITEL

TEKST


Geraadpleegde bronnen

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 1.7 Dumoulin, E.; De Blauwe, H. (1999). Het bruinwier Undaria pinnatifida (Harvey) Suringar aangetroffen in de jachthaven van Zeebrugge: met gegevens over het voorkomen in Europa en de wijze van verspreiding (Phaeophyta: Laminariales). De Strandvlo 19(4): 182-188. details Cite error: Invalid <ref> tag; name "1a" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "1a" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "1a" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "1a" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "1a" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "1a" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "1a" defined multiple times with different content
  2. ↑ Stegenga, H. (2002). De Nederlandse zeewierflora: van kunstmatig naar exotisch?. Het Zeepaard 62(1): 13-24. details
  3. ↑ Persoonlijke mededeling Hans De Blauwe, 2007.
  4. ↑ Waarnemingen afkomstig van Waarnemingen.be, een initiatief van Natuurpunt Studie vzw en de Stichting Natuurinformatie. Wakame - Undaria pinnatifida Online beschikbaar Geraadpleegd op 4/07/2011
  5. ↑ 5.0 5.1 Leliaert, F.; Kerckhof, F.; Coppejans, E. (2000). Eerste waarnemingen van Undaria pinnatifida (Harvey) Suringar (Laminariales, Phaeophyta) en de epifyt Pterothamnion plumula (Ellis) Nägeli (Ceramiales, Rhodophyta) in Noord Frankrijk en België Dumortiera 75: 5-10 details Cite error: Invalid <ref> tag; name "leliaert" defined multiple times with different content
  6. ↑ Voisin, M.; Engel, C.R.; Viard, F. (2005). Differential shuffling of native genetic diversity across introduced regions in a brown alga: Aquaculture vs. maritime traffic effects Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 102(15): 5432-5437 details
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 ICES (2006). Working Group on Introductions and Transfers of Marine Organisms (WGITMO), 16–17 March 2006, Oostende, Belgium. ICES CM 2006/ACME:05. 334 pp. details Cite error: Invalid <ref> tag; name "5a" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "5a" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "5a" defined multiple times with different content
  8. ↑ 8.0 8.1 Fletcher, R.L.; Manfredi, C. (1995). The occurence of Undaria pinnatifida (Phaeophyceae, Laminariales) on the south coast of England. Bot. Mar. 38: 355-358. details Cite error: Invalid <ref> tag; name "9a" defined multiple times with different content
  9. ↑ 9.0 9.1 9.2 Eno, N.C.; Clark, R.A.; Sanderson, W.G. (Ed.). (1997). Non-native marine species in British waters: a review and directory. Joint Nature Conservation Committee: Peterborough, UK. ISBN 1-86107-442-5. 152 pp. details Cite error: Invalid <ref> tag; name "7a" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "7a" defined multiple times with different content
  10. ↑ Gollasch, S. (2009). Undaria pinnatifida (Harvey) Suringar, Wakame (Alariaceae, Ochrophyta), in: DAISIE (Delivering Alien Invasive Species Inventories for Europe) et al. (2009). Handbook of alien species in Europe. Invading Nature - Springer Series in Invasion Ecology, 3: pp. 301 http://www.europe-aliens.org/pdf/Undaria_pinnatifida.pdf
  11. ↑ Floc’h, J.Y.; R. Pajot; Wallentinus, I. (1991). The Japanese brown alga Undaria pinnatifida on the coast of France and its possible establishment in European waters. J. Cons. Int. Explor. Mer 47(3): 379-390. details
  12. ↑ C Weed Cultures. Les Algues Alimentaires algues-alimentaires.com. Beschikbaar Online geraadpleegd op 3/08/2011
Retrieved from "https://www.coastalwiki.org/w/index.php?title=Japanse_kelp&oldid=38077"