Difference between revisions of "Violet buiswier"
From Coastal Wiki
(→<span style="color:#00787A">Eerste waarneming in België</span>) |
(→Specifieke kenmerken) |
||
| (71 intermediate revisions by 2 users not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
| − | + | __NOTITLE__ | |
| − | + | {{Kader4|Naam=Violet buiswier | |
| − | {{ | + | |Foto= |
| − | + | <div style="padding:1em 0em 0em 0em"> | |
| − | Het violet buiswier ''Neosiphonia harveyi'' kwam oorspronkelijk enkel voor rond Japan in het noorden van de Stille Oceaan. Waarschijnlijk kwam deze exoot samen met getransporteerde oesters en via vasthechting op andere wieren of scheepsrompen naar Europa. | + | [[Image:Neosiphonia_harvei.jpg|caption|right|215px|]]<span style="color:#FFFFFF"><div style="text-align: right;">Foto: Ignacio Bárbara</div></span></div> |
| − | Dit roodwier werd voor het eerst langs onze kust waargenomen in 2000, in de Spuikom van Oostende. | + | |abstract= |
| − | Het violet buiswier is | + | Het violet buiswier ''Neosiphonia harveyi'' kwam oorspronkelijk enkel voor rond Japan, in het noorden van de Stille Oceaan. Waarschijnlijk kwam deze exoot samen met getransporteerde oesters en via vasthechting op andere wieren of scheepsrompen naar Europa. Dit roodwier werd voor het eerst langs onze kust waargenomen in 2000, in de Spuikom van Oostende. Het violet buiswier is meestal klein van omvang en komt vooral voor op andere niet-inheemse wieren, zoals het Japans bessenwier ''Sargassum muticum'' en het vertakt viltwier ''Codium fragile'', maar is ook aan te treffen op harde substraten.}} |
| − | |||
| − | |||
| − | }} | ||
{{kader3}} | {{kader3}} | ||
<P> | <P> | ||
| Line 18: | Line 15: | ||
| − | [http://www.marinespecies.org/aphia.php?p=taxdetails&id=233888 ''Neosiphonia harveyi'' (J.W.Bailey) M.-S.Kim, H.-G.Choi, Guiry & G.W.Saunders, 2001 ] | + | [http://www.marinespecies.org/berms/aphia.php?p=taxdetails&id=233888 ''Neosiphonia harveyi'' (J.W.Bailey) M.-S.Kim, H.-G.Choi, Guiry & G.W.Saunders, 2001 ] |
<P> | <P> | ||
| Line 26: | Line 23: | ||
===<span style="color:#00787A">Oorspronkelijke verspreiding</span>=== | ===<span style="color:#00787A">Oorspronkelijke verspreiding</span>=== | ||
| − | Oorspronkelijk kwam dit roodwier enkel voor in de Noord-Pacifische Oceaan | + | Oorspronkelijk kwam dit roodwier enkel voor in de Noord-Pacifische Oceaan <ref name = Maggs1999>Maggs, C.A.; Stegenga, H. (1999). Red algal exotics on North Sea coasts Helgol. Meeresunters. 52: 243-258. [http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=ref&refid=110857 details]</ref> ; meer specifiek langsheen de kusten van Japan <ref name = MCIvor>McIvor, L.; Maggs, C.A.; Provan, J.; Stanhope, M.J. (2001). rbcL sequences reveal multiple cryptic introductions of the Japanese red alga ''Polysiphonia harveyi'' Mol. Ecol. 10(4): 911-919. [http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=ref&refid=206837 details]</ref>. |
| + | <P> | ||
| + | <BR> | ||
| + | <P> | ||
===<span style="color:#00787A">Eerste waarneming in België</span>=== | ===<span style="color:#00787A">Eerste waarneming in België</span>=== | ||
| − | De eerste melding van het violet buiswier in Belgische wateren dateert van 2000 in de Spuikom in Oostende ( | + | De eerste melding van het violet buiswier in Belgische wateren dateert van 2000 in de Spuikom in Oostende <ref name = Kerckhof2007>Kerckhof, F.; Haelters, J.; Gollasch, S. (2007). Alien species in the marine and brackish ecosystem: the situation in Belgian waters Aquat. Invasions 2(3): 243-257. [http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=ref&refid=114365 details] </ref>. |
<P> | <P> | ||
<BR> | <BR> | ||
| Line 35: | Line 35: | ||
===<span style="color:#00787A">Verspreiding in België</span>=== | ===<span style="color:#00787A">Verspreiding in België</span>=== | ||
| − | + | Het violet buiswier werd in 2000 in grote aantallen waargenomen in de Spuikom van Oostende. Dit wier werd hier in 2007 eveneens aangetroffen <ref name = heytens>Heytens, M.; De Clerck, O.; Coppejans, E. (2007). Studie van macrowiergemeenschappen van de Spuikom van Oostende in functie van de Kaderrichtlijn water. Universiteit Gent, Vakgroep Biologie, Afdeling Algologie: Gent. 65 pp. [http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=ref&refid=118621 details]</ref>. | |
| − | |||
| − | |||
<P> | <P> | ||
<BR> | <BR> | ||
<P> | <P> | ||
| + | |||
===<span style="color:#00787A">Verspreiding in onze buurlanden</span>=== | ===<span style="color:#00787A">Verspreiding in onze buurlanden</span>=== | ||
| − | + | Deze exoot werd voor het eerst gesignaleerd in Europa langsheen de kusten van West-Frankrijk rond 1832, onder de niet correcte naam ''Polysiphonia insidiosa'' <ref name = maggs1993> Maggs, C.A.; Hommersand, M.H. (1993). Seaweeds of the British Isles: Volume 1 Rhodophyta, Part 3A. Ceramiales. Natural History Museum: London. ISBN 1-898298-81-5. 444 pp. [http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=ref&refid=65109 details] </ref>. | |
| − | + | Mogelijk gebeurde de introductie in Groot-Brittannië – waar de soort in 1908 voor het eerst nabij Weymouth (een schiereiland in het zuiden van Groot-Brittannië) waargenomen werd – vanuit Frankrijk <ref name =Maggs1999> </ref>. <P> | |
| − | + | In Nederland werd de soort voor de eerste keer waargenomen in 1960 in het kanaal door Zuid-Beveland <ref name = Maggs1999> </ref>. Momenteel kan je het violet buiswier ook terugvinden op verschillende plaatsen in de Waddenzee <ref name = gittenberger>Gittenberger, A.; Rensing, M.; Stegenga, H.; Hoeksema, B. (2010). Native and non-native species of hard substrata in the Dutch Wadden Sea Ned. Faunist. Meded. 33: 21-76. [http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=ref&refid=206549 details]</ref>, het Grevelingenmeer, de Oosterschelde <ref name = Stegenga>Stegenga, H. (2002). De Nederlandse zeewierflora: van kunstmatig naar exotisch? Het Zeepaard 62(1): 13-24. [http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=ref&refid=22955 details]</ref> en het Veerse meer <ref name = Maggs1999> </ref>. <P> | |
| + | Tegenwoordig kunnen in Europa populaties van het violet buiswier aangetroffen worden van Noorwegen tot in de Middellandse Zee, inclusief de oostkust van Groot-Brittannië en Ierland <ref name = Eno> Eno, N.C.; Clark, R.A.; Sanderson, W.G. (Ed.) (1997). Non-native marine species in British waters: a review and directory. Joint Nature Conservation Committee: Peterborough. ISBN 1-86107-442-5. 152 pp. [http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=ref&refid=24400 details]</ref>. | ||
<P> | <P> | ||
<BR> | <BR> | ||
<P> | <P> | ||
| − | |||
| − | |||
===<span style="color:#00787A">Wijze van introductie</span>=== | ===<span style="color:#00787A">Wijze van introductie</span>=== | ||
| + | Er is geen zekerheid over hoe het violet buiswier in Europa is terechtgekomen. Secundaire introducties van dit roodwier hebben mogelijk plaatsgevonden als aangroei op oesterbroed dat uit Japan werd ingevoerd <ref name =Eno> </ref>, of als aangroei op andere niet inheemse wieren (bijvoorbeeld [[Japans bessenwier]] ''Sargassum muticum'' of viltwier ''Codium fragile'') die uit Japan zijn meegebracht <ref name =Maggs1999> </ref>. | ||
| − | + | Eens in Europa aangekomen, verliep de verspreiding van de soort mogelijk op verschillende manieren. Enerzijds als aangroei op andere niet inheemse wieren die worden gekenmerkt door een groot drijf- en driftvermogen, waardoor ze gemakkelijk verspreiden langsheen kustgebieden <ref name =Maggs1999> </ref>. Anderzijds kunnen ook artificiële drijvende substraten zoals visfuiken, touwen en rompen van boten de verspreiding van het wier in de hand werken <ref name =Maggs1999> </ref>. Vermoedelijk zorgt ook het drukke verkeer van plezierjachten tussen jachthavens voor een verdere verspreiding van het roodwier <ref name = Kerckhof2003>Kerckhof, F.; Stegenga, H. (2003). Nieuwe ''Polysiphonia''-soorten voor België en Noord-Frankrijk, met een gereviseerde determineertabel voor de soorten van het geslacht ''Polysiphonia'' in deze regio Dumortiera 80: 40-45. [http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=ref&refid=38761 details]</ref>. | |
| − | |||
<P> | <P> | ||
<BR> | <BR> | ||
<P> | <P> | ||
| + | |||
===<span style="color:#00787A">Redenen waarom deze soort zo succesrijk is in onze contreien</span>=== | ===<span style="color:#00787A">Redenen waarom deze soort zo succesrijk is in onze contreien</span>=== | ||
| − | + | Het violet buiswier groeit snel en kan zich snel voortplanten. De sporen van dit roodwier kunnen lang overleven in ongunstige omstandigheden en zich ontwikkelen wanneer de omstandigheden verbeteren <ref name =Maggs1999> </ref>.<P> | |
| − | + | In een omgeving waar wieren sterk begraasd worden is het violet buiswier vaak één van de weinige soorten die kan overleven <ref name =Maggs1999> </ref>. Dit komt vermoedelijk omdat het wier - net als nauw verwante wierensoorten - chemische stoffen vormt die mogelijk dienen als afweermiddel tegen op algen grazende organismen <ref name =Maggs1999> </ref>. | |
| − | |||
<P> | <P> | ||
<BR> | <BR> | ||
<P> | <P> | ||
| − | |||
===<span style="color:#00787A">Factoren die de verspreiding beïnvloeden</span>=== | ===<span style="color:#00787A">Factoren die de verspreiding beïnvloeden</span>=== | ||
| − | + | Deze exoot kan worden aangetroffen op locaties met verschillende zoutgehaltes. Zo is de soort in de Nederlandse Waddenzee terug te vinden op verschillende plaatsen met een zoutgehalte variërend van 19 PSU tot 31 PSU <ref name =gittenberger> </ref>. Ter vergelijking: het zeewater van de Noordzee - waar de soort ook aanwezig is - heeft een zoutgehalte van ongeveer 35 PSU.<P> | |
| − | + | Het violet buiswier tolereert ook grote temperatuurschommelingen. Experimenten toonden aan dat dit roodwier zich kan voortplanten bij temperaturen die variëren tussen 4 °C en 22 °C <ref name = Koch>Koch, C. (1986). Attempted hybridization between ''Polysiphonia fibrillosa'' and ''P. violacea'' (Bangiophyceae) from Denmark; with culture studies primarily on ''P. fibrillosa'' Nord. J. Bot. 6(1): 123-128. [http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=ref&refid=206897 details] </ref>. | |
<P> | <P> | ||
<BR> | <BR> | ||
| Line 75: | Line 72: | ||
===<span style="color:#00787A">Effecten of potentiële effecten en maatregelen</span>=== | ===<span style="color:#00787A">Effecten of potentiële effecten en maatregelen</span>=== | ||
| − | + | Zowel in België, Nederland als in Groot-Brittannië worden gelijkaardige effecten van de introductie van deze exoot vastgesteld. Op sommige plaatsen werd de inheemse wierenflora vervangen door een uitheemse wierenflora, waar het violet buiswier vaak deel van uitmaakt als aangroei op andere wieren <ref name = heytens> </ref><ref name = Stegenga1999>Stegenga, H.; Prud'homme van Reine, W.F. (1999). Changes in the seaweed flora of the Netherlands, in: Scott, G.W. et al. (Ed.) (1999). Changes in the marine flora of the North Sea . pp. 77-87. [http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=ref&refid=205502 details]</ref>. <P> Mogelijk draagt het violet buiswier zelf bij aan de verdringing van inheemse soorten omwille van de hoge groeisnelheid van de soort <ref name = Eno> </ref>. Dit laatste wordt - omwille van de kleine omvang van dit wier - echter betwijfeld <ref name = gittenberger> </ref>. Ook de economische schade zou hierdoor gering zijn <ref name = Eno> </ref>.<P> Er werden nog geen maatregelen ondernomen om deze soort te verwijderen <ref name = Eno> </ref>. | |
| − | |||
| − | |||
<P> | <P> | ||
<BR> | <BR> | ||
| Line 83: | Line 78: | ||
===<span style="color:#00787A">Specifieke kenmerken</span>=== | ===<span style="color:#00787A">Specifieke kenmerken</span>=== | ||
| − | + | <div style="float:right;width:138pt;padding:0.4em 1em 0.4em 0.5em">[[Image:Neosiphonia harvei2.jpg|caption|right|165px|]] | |
| − | + | <div style="text-align: right;font-size:80%"> | |
| + | Microscopisch beeld <br> Foto: Ignacio Bárbara</div></div> | ||
| + | Het violet buiswier kan 10 tot 15 centimeter hoog worden, maar is meestal kleiner. Het is een sterk vertakt, bruinrood gekleurd wier dat vooral is terug te vinden op andere organismen zoals oesters en wieren (zoals [[vertakt viltwier|viltwier]] of [[Japans bessenwier]]) en op artificiële substraten zoals touwen en pontons. De soort komt veelvuldig voor in havens, poelen en zoute binnenwateren en dit van laag in het intergetijdengebied tot op een diepte van ongeveer 3 meter. De soort verkiest zones waar er beschutting is tegen de golven (havens), maar komt ook voor langsheen de kust, op plaatsen waar een matige golfwerking heerst <ref name =Maggs1999> </ref><ref name = Stegenga1983>Stegenga, H.; Mol, I. (1983). Flora van de Nederlandse zeewieren. Natuurhistorische Bibliotheek van de KNNV, 33. Koninklijke Nederlandse Natuurhistorische Vereniging (KNNV): Hoogwoud. 263 pp. [http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=ref&refid=11712 details]</ref>. <P> | ||
| + | Roodwieren die tot het geslacht ''Neosiphonia'' behoren kunnen enkel gedetermineerd worden onder de microscoop, niet omdat ze te klein zijn, maar omdat de verschillende soorten op het zicht bijna niet te onderscheiden zijn van elkaar. Uitsluitsel kan worden gegeven op basis van de microscopische bouw van het wier <ref name = Kerckhof2003> </ref>. | ||
<P> | <P> | ||
<BR> | <BR> | ||
| Line 91: | Line 89: | ||
===<span style="color:#00787A">Weetjes</span>=== | ===<span style="color:#00787A">Weetjes</span>=== | ||
| − | ====<span style="color:#00787A">'' | + | ====<span style="color:#00787A">''Wier op wier op wier''</span>==== |
| − | + | Epifieten zijn planten die een andere plant als substraat gebruiken. In dit geval groeit het violet buiswier op andere wieren zoals viltwier of Japans bessenwier. Maar het violet buiswier is niet enkel een epifiet op andere wieren, het wier dient zelf ook als substraat voor andere organismen, zoals bijvoorbeeld de [[drietakkig rooddonswier|niet-inheemse rooddonswieren]] (''Antithamnionella'' sp.) <ref name = heytens> </ref>. | |
| − | + | <P> | |
| + | <BR> | ||
| + | <P> | ||
| + | ===<span style="color:#00787A">Hoe verwijzen naar deze pagina?</span>=== | ||
| + | {{Kader5| | ||
| + | SoortnaamNL=Violet buiswier | | ||
| + | SoortnaamLt=Neosiphonia harveyi | | ||
| + | Naamlector=Frédérique Steen | | ||
| + | refid=210317|}} | ||
<P> | <P> | ||
<BR> | <BR> | ||
Latest revision as of 11:44, 25 October 2013
Warning: Deze pagina wordt niet langer bijgewerkt. Meer recente info is te vinden op http://www.vliz.be/niet-inheemse-soorten
|
Violet buiswier
Het violet buiswier Neosiphonia harveyi kwam oorspronkelijk enkel voor rond Japan, in het noorden van de Stille Oceaan. Waarschijnlijk kwam deze exoot samen met getransporteerde oesters en via vasthechting op andere wieren of scheepsrompen naar Europa. Dit roodwier werd voor het eerst langs onze kust waargenomen in 2000, in de Spuikom van Oostende. Het violet buiswier is meestal klein van omvang en komt vooral voor op andere niet-inheemse wieren, zoals het Japans bessenwier Sargassum muticum en het vertakt viltwier Codium fragile, maar is ook aan te treffen op harde substraten.
 Foto: Ignacio Bárbara |
Wetenschappelijke naam
Neosiphonia harveyi (J.W.Bailey) M.-S.Kim, H.-G.Choi, Guiry & G.W.Saunders, 2001
Oorspronkelijke verspreiding
Oorspronkelijk kwam dit roodwier enkel voor in de Noord-Pacifische Oceaan [1] ; meer specifiek langsheen de kusten van Japan [2].
Eerste waarneming in België
De eerste melding van het violet buiswier in Belgische wateren dateert van 2000 in de Spuikom in Oostende [3].
Verspreiding in België
Het violet buiswier werd in 2000 in grote aantallen waargenomen in de Spuikom van Oostende. Dit wier werd hier in 2007 eveneens aangetroffen [4].
Verspreiding in onze buurlanden
Deze exoot werd voor het eerst gesignaleerd in Europa langsheen de kusten van West-Frankrijk rond 1832, onder de niet correcte naam Polysiphonia insidiosa [5].
Mogelijk gebeurde de introductie in Groot-Brittannië – waar de soort in 1908 voor het eerst nabij Weymouth (een schiereiland in het zuiden van Groot-Brittannië) waargenomen werd – vanuit Frankrijk [1].In Nederland werd de soort voor de eerste keer waargenomen in 1960 in het kanaal door Zuid-Beveland [1]. Momenteel kan je het violet buiswier ook terugvinden op verschillende plaatsen in de Waddenzee [6], het Grevelingenmeer, de Oosterschelde [7] en het Veerse meer [1].
Tegenwoordig kunnen in Europa populaties van het violet buiswier aangetroffen worden van Noorwegen tot in de Middellandse Zee, inclusief de oostkust van Groot-Brittannië en Ierland [8].
Wijze van introductie
Er is geen zekerheid over hoe het violet buiswier in Europa is terechtgekomen. Secundaire introducties van dit roodwier hebben mogelijk plaatsgevonden als aangroei op oesterbroed dat uit Japan werd ingevoerd [8], of als aangroei op andere niet inheemse wieren (bijvoorbeeld Japans bessenwier Sargassum muticum of viltwier Codium fragile) die uit Japan zijn meegebracht [1].
Eens in Europa aangekomen, verliep de verspreiding van de soort mogelijk op verschillende manieren. Enerzijds als aangroei op andere niet inheemse wieren die worden gekenmerkt door een groot drijf- en driftvermogen, waardoor ze gemakkelijk verspreiden langsheen kustgebieden [1]. Anderzijds kunnen ook artificiële drijvende substraten zoals visfuiken, touwen en rompen van boten de verspreiding van het wier in de hand werken [1]. Vermoedelijk zorgt ook het drukke verkeer van plezierjachten tussen jachthavens voor een verdere verspreiding van het roodwier [9].
Redenen waarom deze soort zo succesrijk is in onze contreien
Het violet buiswier groeit snel en kan zich snel voortplanten. De sporen van dit roodwier kunnen lang overleven in ongunstige omstandigheden en zich ontwikkelen wanneer de omstandigheden verbeteren [1].In een omgeving waar wieren sterk begraasd worden is het violet buiswier vaak één van de weinige soorten die kan overleven [1]. Dit komt vermoedelijk omdat het wier - net als nauw verwante wierensoorten - chemische stoffen vormt die mogelijk dienen als afweermiddel tegen op algen grazende organismen [1].
Factoren die de verspreiding beïnvloeden
Deze exoot kan worden aangetroffen op locaties met verschillende zoutgehaltes. Zo is de soort in de Nederlandse Waddenzee terug te vinden op verschillende plaatsen met een zoutgehalte variërend van 19 PSU tot 31 PSU [6]. Ter vergelijking: het zeewater van de Noordzee - waar de soort ook aanwezig is - heeft een zoutgehalte van ongeveer 35 PSU.Het violet buiswier tolereert ook grote temperatuurschommelingen. Experimenten toonden aan dat dit roodwier zich kan voortplanten bij temperaturen die variëren tussen 4 °C en 22 °C [10].
Effecten of potentiële effecten en maatregelen
Zowel in België, Nederland als in Groot-Brittannië worden gelijkaardige effecten van de introductie van deze exoot vastgesteld. Op sommige plaatsen werd de inheemse wierenflora vervangen door een uitheemse wierenflora, waar het violet buiswier vaak deel van uitmaakt als aangroei op andere wieren [4][11].Mogelijk draagt het violet buiswier zelf bij aan de verdringing van inheemse soorten omwille van de hoge groeisnelheid van de soort [8]. Dit laatste wordt - omwille van de kleine omvang van dit wier - echter betwijfeld [6]. Ook de economische schade zou hierdoor gering zijn [8].
Er werden nog geen maatregelen ondernomen om deze soort te verwijderen [8].
Specifieke kenmerken
Microscopisch beeld
Foto: Ignacio Bárbara
Foto: Ignacio Bárbara
Roodwieren die tot het geslacht Neosiphonia behoren kunnen enkel gedetermineerd worden onder de microscoop, niet omdat ze te klein zijn, maar omdat de verschillende soorten op het zicht bijna niet te onderscheiden zijn van elkaar. Uitsluitsel kan worden gegeven op basis van de microscopische bouw van het wier [9].
Weetjes
Wier op wier op wier
Epifieten zijn planten die een andere plant als substraat gebruiken. In dit geval groeit het violet buiswier op andere wieren zoals viltwier of Japans bessenwier. Maar het violet buiswier is niet enkel een epifiet op andere wieren, het wier dient zelf ook als substraat voor andere organismen, zoals bijvoorbeeld de niet-inheemse rooddonswieren (Antithamnionella sp.) [4].
Hoe verwijzen naar deze pagina?
VLIZ Alien Species Consortium (2011). Violet buiswier – Neosiphonia harveyi. Niet-inheemse soorten van het Belgisch deel van de Noordzee en aanpalende estuaria. Vlaams Instituut voor de Zee (VLIZ). Geraadpleegd op 22-11-2024. Beschikbaar op
http://www.vliz.be/wiki/Lijst_niet-inheemse_soorten_Belgisch_deel_Noordzee_en_aanpalende_estuaria
Lector: Frédérique Steen
VLIZ Alien Species Consortium: http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=project&proid=2170
Deze fiche (versie 2011) is ook als pdf beschikbaar op http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=ref&refid=210317
Geraadpleegde bronnen
- ↑ 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 Maggs, C.A.; Stegenga, H. (1999). Red algal exotics on North Sea coasts Helgol. Meeresunters. 52: 243-258. details Cite error: Invalid
<ref>tag; name "Maggs1999" defined multiple times with different content Cite error: Invalid<ref>tag; name "Maggs1999" defined multiple times with different content Cite error: Invalid<ref>tag; name "Maggs1999" defined multiple times with different content Cite error: Invalid<ref>tag; name "Maggs1999" defined multiple times with different content Cite error: Invalid<ref>tag; name "Maggs1999" defined multiple times with different content Cite error: Invalid<ref>tag; name "Maggs1999" defined multiple times with different content Cite error: Invalid<ref>tag; name "Maggs1999" defined multiple times with different content Cite error: Invalid<ref>tag; name "Maggs1999" defined multiple times with different content Cite error: Invalid<ref>tag; name "Maggs1999" defined multiple times with different content Cite error: Invalid<ref>tag; name "Maggs1999" defined multiple times with different content - ↑ McIvor, L.; Maggs, C.A.; Provan, J.; Stanhope, M.J. (2001). rbcL sequences reveal multiple cryptic introductions of the Japanese red alga Polysiphonia harveyi Mol. Ecol. 10(4): 911-919. details
- ↑ Kerckhof, F.; Haelters, J.; Gollasch, S. (2007). Alien species in the marine and brackish ecosystem: the situation in Belgian waters Aquat. Invasions 2(3): 243-257. details
- ↑ 4.0 4.1 4.2 Heytens, M.; De Clerck, O.; Coppejans, E. (2007). Studie van macrowiergemeenschappen van de Spuikom van Oostende in functie van de Kaderrichtlijn water. Universiteit Gent, Vakgroep Biologie, Afdeling Algologie: Gent. 65 pp. details Cite error: Invalid
<ref>tag; name "heytens" defined multiple times with different content Cite error: Invalid<ref>tag; name "heytens" defined multiple times with different content - ↑ Maggs, C.A.; Hommersand, M.H. (1993). Seaweeds of the British Isles: Volume 1 Rhodophyta, Part 3A. Ceramiales. Natural History Museum: London. ISBN 1-898298-81-5. 444 pp. details
- ↑ 6.0 6.1 6.2 Gittenberger, A.; Rensing, M.; Stegenga, H.; Hoeksema, B. (2010). Native and non-native species of hard substrata in the Dutch Wadden Sea Ned. Faunist. Meded. 33: 21-76. details Cite error: Invalid
<ref>tag; name "gittenberger" defined multiple times with different content Cite error: Invalid<ref>tag; name "gittenberger" defined multiple times with different content - ↑ Stegenga, H. (2002). De Nederlandse zeewierflora: van kunstmatig naar exotisch? Het Zeepaard 62(1): 13-24. details
- ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 8.4 Eno, N.C.; Clark, R.A.; Sanderson, W.G. (Ed.) (1997). Non-native marine species in British waters: a review and directory. Joint Nature Conservation Committee: Peterborough. ISBN 1-86107-442-5. 152 pp. details Cite error: Invalid
<ref>tag; name "Eno" defined multiple times with different content Cite error: Invalid<ref>tag; name "Eno" defined multiple times with different content Cite error: Invalid<ref>tag; name "Eno" defined multiple times with different content Cite error: Invalid<ref>tag; name "Eno" defined multiple times with different content - ↑ 9.0 9.1 Kerckhof, F.; Stegenga, H. (2003). Nieuwe Polysiphonia-soorten voor België en Noord-Frankrijk, met een gereviseerde determineertabel voor de soorten van het geslacht Polysiphonia in deze regio Dumortiera 80: 40-45. details Cite error: Invalid
<ref>tag; name "Kerckhof2003" defined multiple times with different content - ↑ Koch, C. (1986). Attempted hybridization between Polysiphonia fibrillosa and P. violacea (Bangiophyceae) from Denmark; with culture studies primarily on P. fibrillosa Nord. J. Bot. 6(1): 123-128. details
- ↑ Stegenga, H.; Prud'homme van Reine, W.F. (1999). Changes in the seaweed flora of the Netherlands, in: Scott, G.W. et al. (Ed.) (1999). Changes in the marine flora of the North Sea . pp. 77-87. details
- ↑ Stegenga, H.; Mol, I. (1983). Flora van de Nederlandse zeewieren. Natuurhistorische Bibliotheek van de KNNV, 33. Koninklijke Nederlandse Natuurhistorische Vereniging (KNNV): Hoogwoud. 263 pp. details
